Een paar dagen op het eiland. Ik besteedde uren aan het wad en uren aan het strand. En elke avond schetste ik de stroming van het water.
www.jokeelzinga.nl
Bij de kerk in Midsland staan talloze grafstenen met een schip. Vissersboten, een koopvaardijschip, een vrachtschip, de reddingsboot. De mensen hier hebben een heel andere band met het water dan ikzelf, zij kennen een andere zee. Uiteindelijk ben ík iemand van het land. Geen enkele onbevangenheid of vrijblijvendheid is hier mogelijk.
Op een van de graven lees ik een ontroerende zin:
"Vaar op je gevoel want van dit land bestaat geen kaart.
Beste zeeman, behouden vaart"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten