(detail mijn schilderij "Januari V")
Jaren geleden zat ik op een kleine vissersboot in Portugal. Hoge golven, het water danste, stampte en imponeerde rondom ons. De zee was helder, maar verschrikkelijk wild.
Portugal, de meest westelijke punt van het Europese vasteland, kent een woeste gevaarlijke zee. Wij voeren naar Ilha da Berlenga, brokken graniet op zo'n 15 km van het vaste land.
Bij het maken van een kleine serie tekeningen en schilderijen van golven, probeer ik me voor de geest te halen hoe ik golven ervaren heb.
In Portugal, maar ook in andere gebieden. Zo was ik eens op een woeste donkere zee in Noorwegen tussen Bodo en de zuidelijke punt van de Lofoten, ook zo'n gebied vol onberekenbare golven, kolkend schuim. Toen ik daar was, was er overigens geen sprake van heftige storm; toch was de zee wild, dreigend, donker.
Watermassa's, die suizen en klotsen, borrelen en botsen.
De kracht van het water, snelheid van golfslag, het staat in groot contrast met mijn precieze tekenwerk vol stippen, krasjes en lijntjes. Met veel geduld teken ik uren. Probeer met mijn middelen de kracht van de golf "te vangen".
Of schilder ik laag over laag met steeds een andere blauw, transparante blauw, alle kleuren blauw en blauw groen, of blauw grijs.
Woeste veranderingen in contrast met mijn langdurig zoeken met inkt of met verf.
(tekening "Zee / golf 1")
De Leidse kunstenaar Piet Franzen tekent in zijn Sema Cahier 'Bewegingen', onder andere de golfbeweging.
Volgens mij tekent hij het concept van de golfbeweging; geen bijzonderheden (als voorkomend in een zee) zijn toegevoegd; dus geen storm, geen invloed van getijden, van scheepsverkeer, geen branding. Om maar iets te noemen.
Prachtig, die sterke weergave; en als zeiler, in de wind, weet je: het gaat onder de boot door, of over de boot heen.
(tekening: Piet Franzen)
Zie ook: www.jokeelzinga.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten